در انتظار روشنایی
آفتاب لحظه‌ای از نورافشانی غفلت نمی‌کند هر کس به اندازه‌ی ارتباطی که با خورشید دارد از نور آن بهره می‌برد و اگر بتواند همه‌ی موانع را کنار بزند و در برابر آفتاب بنشیند بهره‌ی کاملی می‌برد. چنا‌ن‌که حضرت ولی عصر (علیه‌السلام) مجرای فیض الهی است و در این جهت فرقی بین بندگان خدا نمی‌گذارد لیکن هر کس به اندازه‌ی ارتباط خود مستفیض و مست فیض او می‌شود.
اگر این آفتاب پشت ابر هم نباشد شدت سرما و تاریکی، زمین را غیر قابل سکونت خواهد کرد . اگر وجود گرامی آن حضرت در پس پرده‌ی غیبت نباشد سختی‌ها و تنگی‌های معیشت و کینه‌توزی دشمنان مجالی به شیعه نمی‌دهد. خود آن حضرت در توقیع شریفشان به مرحوم شیخ مفید نوشتند: ما در مراعات حال شما سهل‌انگار نیستیم و هرگز شما را فراموش نمی‌کنیم وگرنه سختی‌ها و تنگناهای فراوانی به شما می‌رسید و دشمنان، شما را نابود می‌کردند:
إنّا غیر مهملین لمراعاتکم ولا ناسین لذِکْرکم ولوْلا ذلک لنزل بکم اللأواء واصْطلمکم الأعداء
بحار، ج 53، ص 175.