کهیعص
از حروف مقطعه قرآن در اول سوره مریم، طبق برخی تفاسیر ، این حروف رمزی اشاره به حوادث یا فضایل یا مسائلی دارد که اهل بیت به علم آن آگاهند. از جمله تفسیرها و تأویلهای این حروف، انطباق آن با حادثه کربلا است. در روایات است: حضرت زکریا نام پنج تن آل عبا را از جبرئیل فرا گرفت و چون به نام امام حسین (علیه السلام) می رسید، اندوهگین می شد و اشک در چشمش می آمد، اما با نام دیگری ، اندوهش می رفت. راز آن را از خداوند پرسید. خداوند با ((کهیعص)) قصه آن را خبر داد. ((کاف)) ، نام کربلا است، ((ها)) ، کشته شدن عترت طاهره است، ((یا)) ، یزید ستمگر، قاتل امام حسین (علیه السلام) است، ((عین)) عتش امام حسین (علیه السلام) و ((صاد)) ، صبر و استقامت اوست. حضرت زکریا سه روز در مصیبت امام حسین (علیه السلام) گریست و از خدا خواست که فرزندی به او عطا کند و با محبت او آزمایشش کند و آنگونه که حضرت محمد (صلی الله و علیه و آله) را در سوگ فرزندش به داغ نشاند، او را هم داغدار کند، خداوند یحی را به او عطا کرد، یحی هم همانند امام حسین (علیه السلام) شش ماهه به دنیا آمد.
میان یحی بن زکریا و حسین بن علی (علیه السلام) شباهتهای دیگری هم وجود دارد. سر هر دو مظلومانه بریده شد و سر هر دو در طشت و طبقی پیش طاقوت زمانشان نهاده شد.